metricas
covid
Endocrinología, Diabetes y Nutrición 65 Congreso Nacional de la Sociedad Española de Endocrinología y Nutrición OBESIDAD
Información de la revista

Congreso

Comunicación
18. OBESIDAD
Texto completo
Descargar PDF
Compartir
Compartir

321 - IMPACTO DEL TRATAMIENTO CON HORMONA DE CRECIMIENTO A NIVEL RESPIRATORIO, ORL, CARDIOVASCULAR Y VERTEBRAL EN PACIENTES ADULTOS CON SÍNDROME DE PRADER WILLI

A. Muntean1, L. Casamitjana Espuña2, O. Giménez Palop2, A. Hernández Lázaro2, Á. Moreno Armengol3, L. Vigil Giménez4, Y. Escamilla Carpintero5, J. Jover Gornall1, M. Rigla Cros6 y M.A. Caixàs Pedragós6

1Servicio de Endocrinología y Nutrición, Hospital Universitario Parc Taulí, Sabadell. 2Servicio de Endocrinología y Nutrición, Hospital Universitario Parc Taulí, Institut d’Investigació i Innovació Parc Taulí (I3PT-CERCA), Sabadell. 3Institut d’Investigació i Innovació Parc Taulí (I3PT-CERCA), Sabadell. 4Servicio de Neumología, Hospital Universitario Parc Taulí, Sabadell, Institut d’Investigació i Innovació Parc Taulí (I3PT-CERCA), Departamento Medicina Universitat Autònoma de Barcelona, Sabadell. 5Servicio de Otorrinolaringología, Hospital Universitario Parc Taulí, Sabadell, Institut d’Investigació i Innovació Parc Taulí (I3PT-CERCA), Departamento Medicina Universitat Autònoma de Barcelona, Sabadell. 6Servicio de Endocrinología y Nutrición, Hospital Universitario Parc Taulí, Institut d’Investigació i Innovació Parc Taulí (I3PT-CERCA), Departamento Medicina Universitat Autònoma de Barcelona, Sabadell.

Introducción: En el adulto con síndrome de Prader-Willi (SPW), el tratamiento con GH se ha asociado con mejoras a nivel metabólico, composición corporal, cognitivo-conductual, entre otros. Como posibles efectos adversos descritos están la aparición o empeoramiento de apnea obstructiva del sueño, aumento de partes blandas a nivel de orofaringe, hipertrofia ventricular y empeoramiento de la patología vertebral preexistente. El presente trabajo pretende evaluar si el tratamiento con GH en adultos con SPW con déficit de GH es seguro.

Métodos: Las pruebas se realizaron antes de iniciar GH y a los 12 meses de tratamiento. Cada paciente fue sometido a polisomnografía, Quebec Sleep Questionnaire, escala de somnolencia de Epworth, valoración otorrinolaringológica, ecocardiografía, ergometría y escoliograma.

Resultados: Se incluyeron 27 pacientes con SPW en seguimiento en nuestro centro. No se observaron diferencias estadísticamente significativas en ninguno de los parámetros analizados. Respiratorio: tras el tratamiento con GH no se registraron diferencias en la calidad del sueño (p 0,6). En cuanto a la polisomnografía en 15 pacientes (62,5%) empeoró el índice de apnea-hipopnea, aunque las diferencias no fueron estadísticamente significativas (p 0,1). ORL: No se observaron diferencias en la puntuación en la escala de Mallampati (p 0,5), test de Friedman (p 0,5), escala de Brodsky (p 0,1) y valoración de hipertrofia adenoidea (p 1). Cardiovascular: no hubo diferencias en el diámetro telediastólico del ventrículo izquierdo (p 0,8), aparición de valvulopatías ni datos de isquemia miocárdica. Patología vertebral: los valores de ángulo de Cobb dorsal y lumbar no mostraron diferencias estadísticamente significativas (p 0,3).

Conclusiones: El tratamiento con GH durante 1 año en pacientes adultos con SPW es seguro.

Comunicaciones disponibles de "OBESIDAD"

Listado de sesiones